czubacz

czubacz (język polski)

czubacz (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. ptak z rodziny czubacze, Cracidae; zob. też czubacze w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czubacz	czubacze
dopełniacz	czubacza	czubaczów
celownik	czubaczowi	czubaczom
biernik	czubacza	czubacze
narzędnik	czubaczem	czubaczami
miejscownik	czubaczu	czubaczach
wołacz	czubaczu	czubacze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ptak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czub m, czubek m, czubeczek m, czubienie n, czubatość ż, czubacze nmos, czubajka ż, czubatka ż, Czuby nmos, Czub m/ż, czubajeczka ż

czas. czubić ndk.

przym. czubaty

przysł. czubato

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

źródła: