czteroosobowy

czteroosobowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʧ̑tɛrɔːsɔˈbɔvɨ], AS: [čter•osobovy], zjawiska fonetyczne: dł. sam.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeznaczony dla czterech osób, mogący pomieścić cztery osoby

(1.2) złożony z czterech osób, wykonywany przez cztery osoby

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	czteroosobowy		czteroosobowa	czteroosobowe	czteroosobowi	czteroosobowe
dopełniacz	czteroosobowego		czteroosobowej	czteroosobowego	czteroosobowych
celownik	czteroosobowemu		czteroosobowej	czteroosobowemu	czteroosobowym
biernik	czteroosobowego	czteroosobowy	czteroosobową	czteroosobowe	czteroosobowych	czteroosobowe
narzędnik	czteroosobowym		czteroosobową	czteroosobowym	czteroosobowymi
miejscownik	czteroosobowym		czteroosobowej	czteroosobowym	czteroosobowych
wołacz	czteroosobowy		czteroosobowa	czteroosobowe	czteroosobowi	czteroosobowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W czasie pierwszej rozmowy, na początku kwietnia, sprawia wrażenie, jakby nie wierzył, że zamienia rezydencję w podwarszawskim Konstancinie na czteroosobową celę mokotowskiego więzienia.

(1.2) Tymczasem znamy już skład czteroosobowej drużyny, która będzie nas reprezentować w Brnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pokój czteroosobowy

(1.2) zespół / urząd / organ czteroosobowy • kierownictwo czteroosobowe • drużyna czteroosobowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.2) четиричленен

źródła: