czerwienić (język polski) edytuj

 
mężczyzna czerwieni (1.1) boazerię
 
kwiaty czerwienią się (2.3) wśród pól
wymowa:
IPA[ʧ̑ɛrˈvʲjɛ̇̃ɲiʨ̑], AS[červʹi ̯ė̃ńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) pokrywać coś czerwoną farbą lub farbować barwnikiem

czasownik zwrotny czerwienić się

(2.1) stawać się czerwonym, nabierać czerwonego koloru[1]
(2.2) oblewać się rumieńcem na twarzy, np. ze wstydu lub złości
(2.3) wyróżniać się czerwoną barwą
odmiana:
(1.1)[2] koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) czerwienieć
(2.2) pąsowieć, rumienić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czerwończyk mzw, czerwienica ż, czerwony mos, czerwień ż, czerwonka ż, czerwone n, czerwoność ż, czerwienienie n, zaczerwienienie n
czas. poczerwienieć
przym. czerwony, czerwonawy
przysł. czerwono, czerwonawo
tem. słow. czerwono-
związki frazeologiczne:
czerwienić się po uszyczerwienić się jak burakczerwienić się jak rakczerwienić się jak indyk
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.