czekista

czekista (język polski)

wymowa:

IPA: [ʧ̑ɛˈcista], AS: [čeḱista], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. polit. funkcjonariusz radzieckiej CzK

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czekista	czekiści
dopełniacz	czekisty	czekistów
celownik	czekiście	czekistom
biernik	czekistę	czekistów
narzędnik	czekistą	czekistami
miejscownik	czekiście	czekistach
wołacz	czekisto	czekiści

przykłady:

(1.1) Wzdłuż kolejki oczekującej na rewizję przechadzał się czekista w skórzanej kurtce z groźnie przewieszonymi na krzyż dwoma pistoletami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Czeka n, CzeKa n, czekistówka ż

forma żeńska czekistka ż

przym. czekistowski

skr. CzK n

związki frazeologiczne:

jak czekista z czekistą

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. ubek • esbek

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chekist
• białoruski: (1.1) чэкіст m
• estoński: (1.1) tšekist
• fiński: (1.1) tšekisti
• niemiecki: (1.1) Tschekist m
• rosyjski: (1.1) чекист m
• słowacki: (1.1) čekista m

źródła: