czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje; ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma
czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje; ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈt͡ʃasɛ̃m ˈlutɨ‿ɕɛ zlʲiˈtujɛ ˈʒɛ ˈt͡ʃwɛc ˈɲibɨ ˈvʲjɔsnɛ ˈt͡ʃujɛ ˈalɛ ˈt͡ʃasɛ̃m ˈtac‿ɕɛ ˈʒːɨ̃ma ˈʒɛ ˈt͡ʃwɛk ˈpravʲjɛ ˌɲɛ‿vɨˈṭʃɨ̃ma], AS: [časẽm luty‿śe zlʹitui ̯e že ču̯eḱ ńiby vʹi ̯osne čui ̯e ale časẽm taḱ‿śe •žỹma že ču̯ek pravʹi ̯e ńe‿vyṭšỹma], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• denazal.• zmięk. międzywyr.• zestr. akc.• wym. warsz.• akc. pob.• gemin.• i → j
- znaczenia:
przysłowie polskie[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) czasem luty ostro kuty, czasem w luty same pluty
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz inne przysłowia o miesiącach, pogodzie
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „luty” w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 268.