cząber (1.1)
 
cząber (1.2)
wymowa:
IPA[ˈʧ̑ɔ̃mbɛr], ASõmber], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Satureja[1], rodzaj aromatycznych roślin rocznych i wieloletnich o bladoliliowych lub białawych kwiatach i lancetowatych liściach; używanych jako przyprawa i do wyrobu leków; zob. też cząber w Wikipedii
(1.2) kulin. przyprawa z cząbru ogrodowego
(1.3) st.pol. zob. comber[2] (mięso z części grzbietowej)
(1.4) reg. zob. babski comber[3][2][4]
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
(1.2) Cząber bez wątpienia jest jedną z bardziej przydatnych w kuchni przypraw[6].
składnia:
kolokacje:
(1.1) cząber ogrodowycząber górski
synonimy:
(1.1) ośli pieprz (oksytański/prowansalski: pèbre d'aï; francuski: poivre d'âne)[7]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.4) przym. cząbrowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
(1.2) zobacz też: czubrica
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Satureja” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1   Hasło „cąber” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 256.
  3.   Hasło „cząber” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 378.
  4. Hasło „comber” w: Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. I, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 255.
  5.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6. z Internetu
  7. patrz: hasło Sarriette (Cząber) we francuskiej Wikipedii