cyrograf (język polski) edytuj

 
cyrograf (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. praw. średniowieczny, odręcznie sporządzony dokument związany z działalnością prywatno-prawną; zob. też cyrograf w Wikipedii
(1.2) kośc. praw. dekret papieski, którego obieg, w przeciwieństwie do encykliki, ogranicza się tylko do kurii rzymskiej
(1.3) kośc. mit. liter. rzekomy pakt z diabłem, w którym ktoś zrzeka się prawa do duszy po śmierci w zamian za doczesne korzyści
(1.4) przen. umowa skrajnie niekorzystna dla jednej ze stron
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.2) Cyrograf papieski, czyli dokument, w którym Jan Paweł II powierza nadzwyczajne pełnomocnictwa Sekretarzowi Stanu odnośnie Państwa Miasta Watykańskiego (…), wywołał zaskoczenie w samym Watykanie oraz duże poruszenie i liczne, nieraz mylne, interpretacje w prasie światowej[1].
(1.3) Jan XXII nakazał wyszukiwać i aresztować tych, „którzy składają ofiary diabłom i oddają im cześć albo oddają się im w poddaństwo, wręczając impodpisany przez siebie cyrograf[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dokument, manuskrypt
(1.2) dekret
(1.3) pakt
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. chirographum < gr. χειρόγραφος[3] < gr. χείρ + γράφωręka + pisać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. „Kultura” 1984, wyd. 439-443, s. 69
  2. Jan Kracik „Chrześcijaństwo kontra magia. Historyczne perypetie”, Wydawnictwo M, Kraków 2012, ISBN 9788375954654, s. 148
  3. Antoni Danysz, Mularz czy murarz, „Poradnik Językowy” nr 6/1910, s. 100.