Wikisłownik

cynamon

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 2 cze 2024. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

cynamon (język polski)

edytuj
 
cynamon (1.1)
wymowa:
IPA: [ʦ̑ɨ̃ˈnãmɔ̃n], AS: [cỹnãmõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) suszona kora cynamonowca, używana jako przyprawa; zob. też cynamon w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikcynamon
dopełniaczcynamonu
celownikcynamonowi
biernikcynamon
narzędnikcynamonem
miejscownikcynamonie
wołaczcynamonie
przykłady:
(1.1) Posyp ciastka cynamonem, będą lepiej smakowały.
składnia:
kolokacje:
(1.1) laska cynamonu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przyprawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cynamonowiec m, cynamonka ż
przym. cynamonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cinnamum[1] < gr. κινναμον (kinnamon)[2]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.
  2. ↑ James A. Jobling: cinnamomeus w: The Key to Scientific Names (en). The Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2023-11-21].
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cynamon&oldid=8400058”