cykać (język polski) edytuj

 
on cyka (1.2) fotkę
wymowa:
IPA[ˈʦ̑ɨkaʨ̑], AS[cykać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. cyknąć)

(1.1) wydawać ciche, trzeszczące, powtarzające się dźwięki
(1.2) pot. wykonywać fotografię, strzelając spustem migawki
(1.3) pot. wydzielać małymi porcjami[1]
(1.4) pot. pić powoli[2]

czasownik zwrotny niedokonany cykać się

(2.1) slang. bać się
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Ćmy kłębiły się wokół lampy, cykały niezmordowanie a monotonnie świerszcze i kumkały rozdzierająco żaby w błotnych odnogach Strugi[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tykać
(1.2) pstrykać
(1.4) sączyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cykanie n, cyknięcie n, cykadełko n
czas. cyknąć dk., obcykać dk.
przym. obcykany
wykrz. cyk, cyk-cyk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „cyknąć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „cykać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Maria Borowa, Dominika znaczy niedziela, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.