cwaja (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈʦ̑faja], AS[cfai ̯a], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. najgorsza ocena szkolna
(1.2) gw. (Górny Śląsk) eduk. dwója[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niedostateczny, pała, daw. dwója obecnie jedynka
(1.2) gw. (Górny Śląsk) cwajka, cwajer
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. zwei[2]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: niedostateczny
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dwója
źródła:
  1. Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. cwaja.