cukrovar
cukrovar (język czeski)Edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) cukrownia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cukrovar cukrovary dopełniacz cukrovaru cukrovarů celownik cukrovaru cukrovarům biernik cukrovar cukrovary wołacz cukrovare cukrovary miejscownik cukrovaru / cukrovaře cukrovarech narzędnik cukrovarem cukrovary
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) továrna
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cukrovarník m, cukr m, cukrárna ż, cukrářství n, cukrátko n, cukrovinka ż, cukrovka ż, cukřenka ż
- czas. cukrovat
- przym. cukrovarnický, cukrovarský, cukrový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cukrovar (język słowacki)Edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cukrovar cukrovary dopełniacz cukrovaru cukrovarov celownik cukrovaru cukrovarom biernik cukrovar cukrovary miejscownik cukrovare cukrovaroch narzędnik cukrovarom cukrovarmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cukrovarníctvo n, cukrovarník m, cukrovarníčka ż
- przym. cukrovarský, cukrovarnícky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „cukrovar” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.