cugowiec (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) daw. zootechn. koń do zaprzęgu[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Stangret wyprowadził dwa silne cugowce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cugowy, cugant
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) koń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cug m
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. cug + -ant < niem. Zug[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „cugowiec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 186-187.