Podobna pisownia Podobna pisownia: čudo
wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: cudo
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. osoba, rzecz lub zjawisko niezwykle piękne lub nadzwyczajne[1][2][3]
(1.2) daw. rzecz dziwna, dziwaczna, straszydło, dziwoląg[2]
odmiana:
(1.1-2) n III[2]
przykłady:
(1.1) Spojrzenie jej trafia na prześliczną, szylkretową puderniczkę, leżącą na wystawie. — O jej, co to za cudo![4]
(1.2) Rzecz trudna do wiary, bajka, cudo, pokusa, omamienie, czary, dziwo, marabies tego nie zgadnie, co znaczy?[5]
składnia:
kolokacje:
(1.1) nowe / istne / prawdziwe / żadne cudo • cudo techniki[3]
synonimy:
(1.1) cudeńko, cacko, pieścidełko, cacuszko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *čudozdziwienie, podziw; coś zadziwiającego, zjawisko nadprzyrodzone[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cudo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 3 4 5 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cudo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cudo I” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4. Tadeusz Breza, Niebo i ziemia, t. I, 1949, s. 99.
  5. Zabł., Amf., s. 126.