cope

cope (język angielski)

cope (3.1)

wymowa:

IPA: /kəʊp/

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) radzić sobie, dać radę (z czymś)

(1.2) radzić sobie finansowo

(1.3) znosić, dać radę emocjonalnie

czasownik przechodni

(2.1) zwieńczać

(2.2) daw. wojsk. walczyć, wojować

rzeczownik policzalny

(3.1) rel. kapa

odmiana:

(1.1-3) cope, coped, coped, copes, coping

(2.1-2) cope, coped, coped, copes, coping

(3.1) lp cope; lm copes

przykłady:

składnia:

(1.1) cope with sth

kolokacje:

synonimy:

(1.1) deal (with)

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) średnioang. copen, coupen → uderzać < st.franc. couper < prarom. *colpāre, utworzone od p.łac. colpus → uderzenie, cios

uwagi:

(2.1) por. cloak

źródła:

cope (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈko.pe]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ryb. najgęstsza część siatki wędkarskiej

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od copar

(2.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od copar

(2.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od copar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. copar

rzecz. copo m

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. copo

uwagi:

źródła: