continu (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA/kɔ̃.ti.ny/ ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciągły[1] (bez przerwy, zarówno w czasie, jak i przestrzeni)
(1.2) elektr. stały
(1.3) gram. szczelinowy, frykatywny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) kontinuum, continuum, ciągłość
odmiana:
(1) lp continu m, continue ż; lm continus m, continues ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) courant continuprąd stały
(1.3) consonne continuespółgłoska frykatywna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. continuation, continuité
przym. continuel
czas. continuel
przysł. continuellement
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. continuus
uwagi:
źródła:
  1. Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 159.