conservatore (język włoski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) konserwujący, zachowujący[1]
(1.2) konserwatorski
(1.3) polit. konserwatorski, zachowawczy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) konserwator t. kustosz
(2.2) polit. konserwatysta
odmiana:
(1) lp conservatore m ż; lm conservatori m ż
(2) lp conservatore; lm conservatori
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) conservativo, rzad. conservatorio
(1.3) moderato, legittimista, tradizionalista
antonimy:
(1.3) innovatore, progressista, riformista
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska conservatrice ż
czas. conservare
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. conservatorzachowujący, chroniący
uwagi:
źródła:
  1. Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.