consacrer (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA[kɔ̃.sa.kʁe] ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rel. święcić, poświęcić, błogosławić, pobłogosławić[1]
(1.2) rel. dokonywać konsekracji[1]
(1.3) rel. wyświęcić, wyświęcać[1]
(1.4) uświęcić, uświęcać[1]
(1.5) zatwierdzać, zatwierdzić, przen. umocnić, umacniać[1]
(1.6) poświęcać, poświęcić, oddawać, oddać[1]

czasownik zwrotny se consacrer

(2.1) poświęcić się, poświęcać się[1]
odmiana:
(1.1-6) consacr|er, (avoir) consacré; koniugacja I
(2.1) se consacr|er, (s'être) consacrém; koniugacja I
przykłady:
(1.6) Il faut rendre hommage aux religieuses et aux religieux qui consacrent leur vie à aider des Africains affrontant les maladies et les guerres.Należy złożyć hołd zakonnicom i zakonnikom, którzy poświęcają swoje życie by pomagać Afrykanom zmagającym się z chorobami i wojnami.[2]
(2.1) Il s'est consacré uniquement aux progrès des mathématiques.Poświęcił się wyłącznie rozwojowi matematyki.
składnia:
(1.6) consacrer qqch à qqn → poświęcać coś komuś
(2.1) consacrer à + czas. → poświęcać się czynności • consacrer à qqch → poświęcać się czemuś
kolokacje:
synonimy:
(1.1) benir
(1.3) sacrer, oindre
(1.4) sanctifier
(1.5) confirmer, sanctionner
(1.6) destiner, vouer
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. consacrant m
przym. consacrant, consacré
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. consecrare
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 324.
  2. Jean-Michel di Falco et Frédéric Beigbeder, Je crois moi non plus