coniugo

coniugo (język łaciński) edytuj

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) łączyć, spajać^[1]

(1.2) brać ślub, poślubiać

(1.3) zawierać przyjaźń^[2]

odmiana:: (1.1-3) coniugō, coniugāre, coniugāvi, coniugātum (koniugacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. coniunctio ż, coniugium n, coniunx m/ż; przym. coniugalis, coniunctus; czas. coniungo

związki frazeologiczne:

etymologia:: łac. con + iugo

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „coniugo” w: Jerzy Mańkowski, Praktyczny słownik łacińsko-polski, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008, ISBN 9788374698696.
↑ Hasło „coniugo” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=coniugo&oldid=8100335”