congiuntura

congiuntura (język włoski)

wymowa:

IPA: /koŋ.ʤun.'tu.ra/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) połączenie, złączenie

(1.2) okoliczność, sytuacja, okazja

(1.3) ekon. koniunktura

odmiana:

(1.1-3) lp congiuntura; lm congiunture

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) alta / bassa congiuntura → dobra / zła koniunktura

synonimy:

(1.1) giuntura, connessione, attaccatura

(1.2) occasione, circostanza, situazione, caso, contingenza, frangente, momento, opportunità

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. congiungimento, congiunta ż, congiuntiva ż, congiuntivite ż, congiuntivo m, congiunto m, congiunzione ż

czas. congiungere, congiungersi

przym. congiuntivale, congiuntivo, congiunto, congiunturale

przysł. congiuntamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. congiungere

uwagi:

źródła: