congiuntivo (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/kon.ʤun.ˈti.vo/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) łączący, spajający

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) gram. tryb łączący
odmiana:
(1.1) lp congiuntivo m, congiuntiva ż; lm congiuntivi m, congiuntive ż
(2.1) lp congiuntivo; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) gram. locuzione congiuntivowyrażenie spójnikowegram. modo congiuntivotryb łączący
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. congiungimento, congiunta ż, congiuntiva ż, congiuntivite ż, congiunto m, congiuntura ż, congiunzione ż
czas. congiungere, congiungersi
przym. congiuntivale, congiunto, congiunturale
przysł. congiuntamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. coniunctivus < łac. coniungere
uwagi:
(2.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Słownictwo gramatyczne
źródła: