Wikisłownik

concret

wymowa:
IPA: /kɔ̃.kʁɛ/ ⓘ
ⓘ ⓘ ⓘ
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) konkretny[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) konkret[1]
odmiana:
(1.1) lp concret m, concrète ż; lm concrets m, concrètes ż
(2.1) lp concret; lm concrets
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. concrétisation ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. concretus
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 151.
wymowa:
IPA: [kuŋˈkɾet]
ⓘ
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) konkretny[1]
odmiana:
(1.1) lp concret m, concreta ż; lm concrets m, concretes ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=concret&oldid=8063489”