comitativus
comitativus (język łaciński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) gram. przypadek określający współtwórcę czynności (pytania: z kim? z czym?)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. comitiva → poufałość < łac. comitivus → dworski < łac. comitis → towarzysz < łac. kom + ire → współ- + chodzić
- uwagi:
- zobacz też: abessivus • ablativus • absolutivus • accusativus • adessivus • allativus • comitativus • dativus • dedativus • elativus • ergativus • essivus • genitivus • illativus • inessivus • instrumentalis • locativus • nominativus • partitivus • possessivus • prolativus • terminativus • translativus • vocativus
- źródła: