comitativus

comitativus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. przypadek określający współtwórcę czynności (pytania: z kim? z czym?)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. comitiva → poufałość < łac. comitivus → dworski < łac. comitis → towarzysz < łac. kom + ire → współ- + chodzić

uwagi:

zobacz też: abessivus • ablativus • absolutivus • accusativus • adessivus • allativus • comitativus • dativus • dedativus • elativus • ergativus • essivus • genitivus • illativus • inessivus • instrumentalis • locativus • nominativus • partitivus • possessivus • prolativus • terminativus • translativus • vocativus

źródła: