codzienność

codzienność (język polski)

wymowa:

IPA: [ʦ̑ɔˈʥ̑ɛ̃nːɔɕʨ̑], AS: [coʒ́ẽ•ność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) życie i sprawy codzienne (zwykłe, powszechne)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	codzienność
dopełniacz	codzienności
celownik	codzienności
biernik	codzienność
narzędnik	codziennością
miejscownik	codzienności
wołacz	codzienności

przykłady:

(1.1) (…) płytka estetyzacja polega tylko na bezmyślnym „wpompowaniu” elementów sztuki do codzienności.

(1.1) Późne macierzyństwo to dzisiaj codzienność. Ciągle się słyszy w telewizji, że kobiety po sześćdziesiątce rodzą zdrowe dzieci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) powszedniość

antonimy:

(1.1) niecodzienność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. codziennie, co dzień

przym. codzienny

rzecz. dzień m, dniówka ż

czas. dnieć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) egunerokotasun
• białoruski: (1.1) штодзённасць ż, pot. штодзёншчына ż
• bułgarski: (1.1) ежедневие n, всекидневие n, всекидневност ż
• czeski: (1.1) všednost
• francuski: (1.1) quotidienneté ż
• hiszpański: (1.1) cotidianidad ż
• kaszubski: (1.1) codniowòsc ż
• litewski: (1.1) kasdienybė
• niemiecki: (1.1) Alltag m
• nowogrecki: (1.1) καθημερινότητα ż
• rosyjski: (1.1) повседне́вность ż, бу́дни m lm
• ukraiński: (1.1) щоденність ż
• włoski: (1.1) quotidianità ż

źródła: