co Francuz wymyśli, to Polak polubi

co Francuz wymyśli, to Polak polubi (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʦ̑ɔ ˈfrãnʦ̑uz vɨ̃ˈmɨɕlʲi ˈtɔ ˈpɔlak pɔˈlubʲi], AS[co frãncuz vỹmyślʹi to polak polubʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) Polacy bezkrytycznie zachwycają się wszystkim, co pochodzi z zagranicy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cudze chwalicie, swego nie znacie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  Hasło „Francuz, francuski” w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 127.