cieniolubny

cieniolubny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biol. taki, który preferuje miejsca ocienione

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	cieniolubny		cieniolubna	cieniolubne	cieniolubni	cieniolubne
dopełniacz	cieniolubnego		cieniolubnej	cieniolubnego	cieniolubnych
celownik	cieniolubnemu		cieniolubnej	cieniolubnemu	cieniolubnym
biernik	cieniolubnego	cieniolubny	cieniolubną	cieniolubne	cieniolubnych	cieniolubne
narzędnik	cieniolubnym		cieniolubną	cieniolubnym	cieniolubnymi
miejscownik	cieniolubnym		cieniolubnej	cieniolubnym	cieniolubnych
wołacz	cieniolubny		cieniolubna	cieniolubne	cieniolubni	cieniolubne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Z powodu słabego dostępu światła na dnie lasu rosną głównie rośliny cieniolubne i cienioznośne, przede wszystkim rośliny zielne, paprotniki i mchy, liczne są grzyby rozkładające szczątki organiczne

składnia:

kolokacje:

(1.1) czernidłak cieniolubny • chamefit / gatunek / krzew cieniolubny • podziemnica cieniolubna • chrząszcze / rośliny cieniolubne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. cień + -o- + -lubny

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) ценялюбны (cenâlûbny), ценелюбівы (cenelûbìvy)
• słowacki: (1.1) tieňomilný
• ukraiński: (1.1) тіньолюбний (tìnʹolûbnij)

źródła: