ciemnobrunatny
ciemnobrunatny (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌt͡ɕɛ̃mnɔbrũˈnatnɨ], AS: [ćẽmnobrũnatny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ciemnobrunatny ciemnobrunatna ciemnobrunatne ciemnobrunatni ciemnobrunatne dopełniacz ciemnobrunatnego ciemnobrunatnej ciemnobrunatnego ciemnobrunatnych celownik ciemnobrunatnemu ciemnobrunatnej ciemnobrunatnemu ciemnobrunatnym biernik ciemnobrunatnego ciemnobrunatny ciemnobrunatną ciemnobrunatne ciemnobrunatnych ciemnobrunatne narzędnik ciemnobrunatnym ciemnobrunatną ciemnobrunatnym ciemnobrunatnymi miejscownik ciemnobrunatnym ciemnobrunatnej ciemnobrunatnym ciemnobrunatnych wołacz ciemnobrunatny ciemnobrunatna ciemnobrunatne ciemnobrunatni ciemnobrunatne
- przykłady:
- (1.1) Ma barwę jasnobrunatną do ciemnobrunatnej, jest gładki lub wypukły[1].
- (1.1) Upierzenie gęgawej jest ciemnobrunatne, z białymi paseczkami w poprzek pokryw skrzydeł[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) jasnobrunatny
- hiperonimy:
- (1.1) brunatny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) цёмна-буры, цёмна-карычневы
- rosyjski: (1.1) тёмно-бурый
- źródła:
- ↑ xx, Wieczór Wybrzeża, 19/08/2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Stanisław Godlewski, Vademecum myśliwego, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.