ciemnobłękitny

ciemnobłękitny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌt͡ɕɛ̃mnɔbwɛ̃ŋʲˈcitnɨ], AS: [ćẽmnobu̯ẽŋʹḱitny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający kolor błękitny o ciemnym odcieniu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ciemnobłękitny		ciemnobłękitna	ciemnobłękitne	ciemnobłękitni	ciemnobłękitne
dopełniacz	ciemnobłękitnego		ciemnobłękitnej	ciemnobłękitnego	ciemnobłękitnych
celownik	ciemnobłękitnemu		ciemnobłękitnej	ciemnobłękitnemu	ciemnobłękitnym
biernik	ciemnobłękitnego	ciemnobłękitny	ciemnobłękitną	ciemnobłękitne	ciemnobłękitnych	ciemnobłękitne
narzędnik	ciemnobłękitnym		ciemnobłękitną	ciemnobłękitnym	ciemnobłękitnymi
miejscownik	ciemnobłękitnym		ciemnobłękitnej	ciemnobłękitnym	ciemnobłękitnych
wołacz	ciemnobłękitny		ciemnobłękitna	ciemnobłękitne	ciemnobłękitni	ciemnobłękitne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) jasnobłękitny

hiperonimy:

(1.1) błękitny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ciemno- + błękitny

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kolory

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) цёмна-сіні
• czeski: (1.1) tmavěblankytný, tmavě blankytný
• rosyjski: (1.1) тёмно-синий
• słowacki: (1.1) tmavobelasý
• ukraiński: (1.1) те́мно-блаки́тний

źródła: