ciemięzca

ciemięzca (język polski)

wymowa:

IPA: [ʨ̑ɛ̃ˈmʲjɛ̃w̃sʦ̑a], AS: [ćẽmʹi ̯ẽũ̯sca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto ciemięży

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ciemięzca	ciemięzcy
dopełniacz	ciemięzcy	ciemięzców
celownik	ciemięzcy	ciemięzcom
biernik	ciemięzcę	ciemięzców
narzędnik	ciemięzcą	ciemięzcami
miejscownik	ciemięzcy	ciemięzcach
wołacz	ciemięzco	ciemięzcy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ciemiężca, ciemiężyciel, gnębiciel, prześladowca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciemięstwo n, ciemiężca m, ciemiężyciel m, ciemiężenie n, ciemiężony m

czas. ciemiężyć ndk.

przym. ciemięski, ciemięźliwy, ciemiężliwy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) прыгнятальнік m
• rosyjski: (1.1) поработитель m
• włoski: (1.1) oppressore m

źródła: