ciągnąć za język

ciągnąć za język (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʨ̑ɔ̃ŋɡnɔ̃ɲʥ̑ za‿ˈjɛ̃w̃zɨk], AS: [ćõŋgnõńʒ́ za‿i ̯ẽũ̯zyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • asynch. ę • udźw. międzywyr.• zestr. akc.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) usiłować dowiedzieć się czegoś od kogoś, wypytywać kogoś

odmiana:

(1.1) zob. ciągnąć, „za język” nieodm.

przykłady:

(1.1) Gdy wraca z podróży, zawsze trzeba go ciągnąć za język, żeby coś opowiedział.

(1.1) Zdenerwował mnie, ale nie ciągnąłem go za język. Nie chciałem słuchać wyjaśnień.

składnia:

(1.1) ciągnąć + B. (kogoś) + za język • ciągnąć za język + B. (kogoś)

kolokacje:

synonimy:

(1.1) brać na spytki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pull teeth, cross-question
• białoruski: (1.1) цягнуць за язык
• hiszpański: (1.1) tirar de la lengua
• niemiecki: (1.1) ausfragen
• rosyjski: (1.1) тянуть за язык

źródła: