ciöel (język wilamowski) edytuj

 
ciöel (1.1)
 
ciöel (1.2) eroplon
 
ciöel (1.3)
 
ciöel (1.4)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
cuölcuøl
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. anat. ogon (część ciała niektórych zwierząt, składająca się z włosów, piór lub kręgów, także futro z tej części ciała)[1]
(1.2) ogon (końcowa część jakiegoś przedmiotu)
(1.3) pot. ogon (długa kolejka)
(1.4) astr. ogon (gazowy strumień za kometą)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.