chybić

chybić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. chybiać)

(1.1) o podmiocie nie trafić w cel

(1.2) o przedmiocie ominąć cel

(1.3) nie przynieść odpowiedniego skutku

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) spudłować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chybienie n, chybianie n, uchybienie n

czas. chybiać ndk.

przym. chybiony

związki frazeologiczne:

ani chybi • na chybił trafił

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) прамахнуцца
• rosyjski: (1.1) промахнуться

źródła: