chwytny

chwytny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxfɨtnɨ], AS: [χfytny], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) posiadający zdolność łapania przedmiotów; dostosowany do chwytania

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	chwytny		chwytna	chwytne	chwytni	chwytne
dopełniacz	chwytnego		chwytnej	chwytnego	chwytnych
celownik	chwytnemu		chwytnej	chwytnemu	chwytnym
biernik	chwytnego	chwytny	chwytną	chwytne	chwytnych	chwytne
narzędnik	chwytnym		chwytną	chwytnym	chwytnymi
miejscownik	chwytnym		chwytnej	chwytnym	chwytnych
wołacz	chwytny		chwytna	chwytne	chwytni	chwytne

przykłady:

(1.1) U słoni narządem chwytnym jest trąba.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kończyna chwytna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. chwycić, ndk. chwytać

rzecz. schwytanie n, chwytnia ż, chwytanie n, chwyt, uchwyt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) хватательный
• włoski: (1.1) prensile

źródła: