Podobna pisownia Podobna pisownia: chúcchục

chuć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[xuʨ̑], AS[χuć] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. chęć, ochota, wola działania
(1.2) daw. chęć do robienia złych rzeczy
(1.3) trudne do opanowania pożądanie fizyczne, pozbawiony hamulców pociąg płciowy
odmiana:
przykłady:
(1.1) Nie pieniędzy nam trzeba, waszmościowie, a chuci szlachetnej.
(1.2) Tylko do figlów chuć ma zawsze, nie do nauki.
(1.3) Poczuł, że ogarnia go zwierzęca chuć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) chęć, ochota, wola działania
(1.3) pożądanie
antonimy:
(1.1) niechętny, bierny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
przym. chętny, ochotny
(1.2)
przym. chutliwy
związki frazeologiczne:
zwierzęca chuć
etymologia:
uwagi:
(1.1) słowo używane w języku staropolskim do mniej więcej końca XVII w., później przeszło w (1.2); dwa pierwsze znaczenia przestarzałe; w znaczeniu (1.3) nadal w użyciu
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.