chrzcić (język polski) edytuj

 
rodzice chrzczą (1.1) dziecko
 
chrzczeni (1.3) w boju
 
chrzczą (1.4) okręt
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ochrzcić)

(1.1) kośc. udzielać komuś sakramentu chrztu
(1.2) rel. daw. czynić nad kimś znak inicjujący nową jakość w życiu, zrywający z przeszłością
(1.3) pot. inicjować kogoś w czymś
(1.4) przen. nadawać komuś lub czemuś imię lub nazwę
(1.5) pot. żart. rozcieńczać coś wodą, pogarszając jakość

czasownik zwrotny niedokonany chrzcić się

(2.1) być chrzczonym
odmiana:
(1.1-5) koniugacja VIa
(2.1)
przykłady:
(1.1) Proboszcz chrzcił zawsze w drugą niedzielę miesiąca.
(1.2) Ja was chrzczę wodąOn chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem.[1]
(1.2) Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym.[2]
(1.3) Wojacy chrzczeni byli w boju.
(1.4) Za komuny w stoczni chrzczono kilkanaście statków na rok.
(1.4) Chrzcili go jako Karola Jana, ale potem zawsze był już Jankiem.
(1.5) Zawsze chrzciła trunki i nikt się nie czepiał.
(2.1) Rzymianie chrzcili się masowo po edykcie mediolańskim.
składnia:
(1.1-5) chrzcić + B., chrzcić + N.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ochrzczenie n, chrzczenie n, chrzciciel m, chrzestny m, chrzestna ż, chrześniak m, chrześniaczka ż, chrześnica ż, chrzcielnica ż, chrzest m, przechrzta m, chrzciny lm nmos, chrześcijaństwo n
czas. ochrzcić dk., przechrzcić dk.
przym. chrzcielny, chrześcijański, chrzestny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. chrzest
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ewangelia Łukasza 3, 16.
  2. Dzieje Apostolskie 1, 5.