chowanka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[xɔˈvãnka], AS[χovãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dziecięca zabawa polegająca na szukaniu przez jedną osobę ukrywających się pozostałych uczestników[1] lub jednej ukrytej osoby przez pozostałych uczestników[2]
(1.2) daw. miejsce, w którym coś się przechowuje, chowa[2][3]
(1.3) st.pol. później gw. przybrana córka[3]
(1.4) w lm chowankirodzaj pasztecików[3]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) chowany, chowanki, chowaniec
(1.2) schowek, schowanko, daw. chowanko
(1.3) chowanica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.3) forma męska chowanek, chowaniec
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chowany
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: schowek
źródła:
  1.   Hasło „chowaniec” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. I, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 903.
  3. 3,0 3,1 3,2   Hasło „chowanka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 295.