chowaniec
chowaniec (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) reg. duch domowy[1]
- (1.2) st.pol. później gw. przybrane dziecko[2]
- (1.3) reg. zabawa w chowanego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chowaniec chowańce dopełniacz chowańca chowańców celownik chowańcowi chowańcom biernik chowańca chowańce narzędnik chowańcem chowańcami miejscownik chowańcu chowańcach wołacz chowańcu chowańce - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chowaniec chowańcy dopełniacz chowańca chowańców celownik chowańcowi chowańcom biernik chowańca chowańców narzędnik chowańcem chowańcami miejscownik chowańcu chowańcach wołacz chowańcu chowańcy - (1.3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik chowaniec dopełniacz chowańca celownik chowańcowi biernik chowańca narzędnik chowańcem miejscownik chowańcu wołacz chowańcu
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) chowanek, chobołd, gospodarczyk, komornik, piecuch, latawiec, wychowaniec
- (1.2) wychowaniec
- (1.3) chowanka, chowanki lm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chowany
- źródła:
- ↑ Hasło „chowaniec” w: Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. I, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 200.
- ↑
Hasło „chowaniec” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 295.
