chorąży

chorąży (język polski)

chorąży LP (1.1)

chorąży (1.2)

wymowa:

IPA: [xɔˈrɔ̃w̃ʒɨ], AS: [χorõũ̯žy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. jeden ze stopni wojskowych; hist. również urząd i tytuł szlachecki; zob. też chorąży w Wikipedii

(1.2) osoba niosąca flagę, chorągiew

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chorąży	chorążowie
dopełniacz	chorążego	chorążych
celownik	chorążemu	chorążym
biernik	chorążego	chorążych
narzędnik	chorążym	chorążymi
miejscownik	chorążym	chorążych
wołacz	chorąży	chorążowie
depr. M. i W. lm: (te) chorąże

przykłady:

(1.1) Do sali wszedł chorąży i krzyknął: Pobudka żołnierze!

składnia:

kolokacje:

(1.2) chorąży ekipy / drużyny / zastępu / jednostki

synonimy:

(1.2) rzad. chorągwiarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chorążyc m, chorążowic m, chorągwiarz m, chorągiew ż, chorążyna ż, chorąża ż, chorągiewka ż, chorążanka ż, chorążostwo n

czas. chorążować

przym. chorągwiany, chorągiewny, chorągiewkowaty, chorążacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ensign
• baskijski: (1.1) brigada, axudant
• białoruski: (1.2) сцяганосец m
• esperanto: (1.1) standardisto, adjutanto; (1.2) standardportisto
• niemiecki: (1.1) Fähnrich m
• rosyjski: (1.2) знаменосец m
• ukraiński: (1.2) прапороносець m

źródła: