chlustać (język polski) edytuj

 
woda chlusta (1.1) z dziury
wymowa:
?/i, IPA[ˈxlustaʨ̑], AS[χlustać]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. chlusnąć)

(1.1) o cieczy: wylewać się strumieniami, rozpryskując się
odmiana:
(1.1) koniugacja I lub koniugacja IX, chlustam / chluszczę[1][2]; lub
przykłady:
(1.1) Nagle jeden z napastników wyjmuje z torby butelkę z pomarańczową cieczą i chlusta nią w twarz kobiecie[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chlustanie n, chluśnięcie n
czas. chlusnąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „chlustać” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „chlustać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Sylwia Bławat, Jubilerska robota, „Echo Dnia”, 27/08/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.