chlormetyna

chlormetyna (język polski)

struktura chlormetyny (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌxlɔrmɛˈtɨ̃na], AS: [χlormetỹna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. med. wojsk. toksyczny związek organiczny, parzący bojowy środek trujący z grupy iperytów azotowych, pierwszy lek przeciwnowotworowy stosowany od lat 40. XX wieku, obecnie praktycznie nieużywany w medycynie; zob. też chlormetyna w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	chlormetyna
dopełniacz	chlormetyny
celownik	chlormetynie
biernik	chlormetynę
narzędnik	chlormetyną
miejscownik	chlormetynie
wołacz	chlormetyno

przykłady:

(1.1) Pochodne chlormetyny, m.in. cyklofosfamid i ifosfamid, stosowane są w leczeniu nowotworów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) chlorometyna, mechloretamina, 2-chloro-N-(2-chloroetylo)-N-metyloetanoamina, 2,2'-dichloro-N-metylodietyloamina, bis(2-chloroetylo)metyloamina, HN2, HN-2

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. chlormethinum – międzynarodowa nazwa niezastrzeżona (INN)

uwagi:

zobacz też: trichlorometyna

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chlormethine, mechlorethamine, mustine, 2-chloro-N-(2-chloroethyl)-N-methylethanamine, HN2, HN-2
• francuski: (1.1) chlorméthine ż, 2-chloro-N-(2-chloroéthyl)-N-méthyléthanamine ż, HN2, HN-2
• łaciński: (1.1) chlormethinum n

źródła: