chemiczka (1.1)
wymowa:
IPA: [xɛ̃ˈmʲit͡ʃka], AS: [χẽmʹička], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. specjalistka w zakresie chemii, kobieta zajmująca się chemią[1]
(1.2) pot. uczn. nauczycielka chemii[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Maria Skłodowska-Curie jest bardzo znaną chemiczką.
(1.2) Nasza chemiczka postawiła wszystkim jedynki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chemia ż, chemikalia nmos, chemikaliowiec m, chemizacja ż, chemizator m, chemizowanie n
forma męska chemik m
czas. chemizować ndk.
przym. chemiczny, chemizacyjny
przysł. chemicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
forma żeńska od pol. chemik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: chemik
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „chemiczka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „chemiczka” w: Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, ISBN 8301126604, s. 94.