charyzmatyk

charyzmatyk (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. ktoś obdarzony charyzmatami; zob. też charyzmatyk w Wikipedii

(1.2) rel. członek wspólnoty charyzmatycznej

(1.3) rel. członek ewangelikalnego Kościoła charyzmatycznego

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	charyzmatyk	charyzmatycy
dopełniacz	charyzmatyka	charyzmatyków
celownik	charyzmatykowi	charyzmatykom
biernik	charyzmatyka	charyzmatyków
narzędnik	charyzmatykiem	charyzmatykami
miejscownik	charyzmatyku	charyzmatykach
wołacz	charyzmatyku	charyzmatycy

przykłady:

(1.1) Franciszek z Asyżu był włoskim charyzmatykiem.

(1.2) Każdy członek tej wspólnoty jest charyzmatykiem i posługuje charyzmatami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ochrzczony, chrześcijanin

(1.3) protestant, ewangelik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. neocharyzmatyk mos, charyzmat mrz

forma żeńska charyzmatyczka ż

przym. charyzmatyczny

przysł. charyzmatycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. charyzmat + -yk < łac. charisma < gr. χάρισμα (chárisma)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) charismatic; (1.2) charismatic; (1.3) charismatic
• duński: (1.1) karismatiker w
• francuski: (1.1) charismatique m; (1.2) charismatique m; (1.3) charismatique m
• włoski: (1.1) carismatico m; (1.2) carismatico m; (1.3) carismatico m

źródła: