charyzmatyczność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teol. cecha tego, co charyzmatyczne
(1.2) socjol. cecha jednostki, dająca jej niekwestionowany autorytet w grupie
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.1) Błędne metodologicznie jest utożsamianie charyzmatyczności katolickiej z ruchem pentekostalnym.[1]
(1.2) O jego charyzmatyczności decydowały siła woli i hart ducha.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) charyzma
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. charyzmat m, charyzmatyk m, charyzmatyczka ż
(1.2) rzecz. charyzma ż, charyzmatyk mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. charyzma < łac. charisma < gr. χάρισμα
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: