charakteristika (język czeski) edytuj

wymowa:
IPA/xaraktɛrɪstɪka/
podział przy przenoszeniu wyrazu: cha•rak•te•ri•s•ti•ka
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) charakterystyka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. charakter m, charakterizace ż
czas. charakterizovat
przym. charakteristický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

charakteristika (język litewski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) charakterystyka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

charakteristika (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) charakterystyka[1]
(1.2) techn. charakterystyka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) portrét, opis
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. charakter m, charakternosť ż, charakteristikum n, charakterizácia ż
czas. charakterizovať ndk./dk.
przym. charakterový, charakterný, charakteristický, charakterizačný
przysł. charakterovo, charakterne, charakterove, charakteristicky, charakterizačne
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.