chapeau bas

chapeau bas (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹szapo ba›, IPA: [ʃaˈpɔ ˈba], AS: [šapo ba], zjawiska fonetyczne: akc. na ost.

znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) książk. dosł. „kapelusz z głowy” – zawołanie w dowód uznania, wyrażenie podziwu i szacunku dla jakiejś osoby i jej osiągnięć

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(2.1) daw. żart. o małym, trójgraniastym kapeluszu, który złożony płasko można było nosić pod pachą

odmiana:

przykłady:

(1.1) Trzeba oddać ukłon, chapeau bas, przed naszymi dziewczętami, ale przede wszystkim przed personelem lekarskim, który w tych szalenie trudnych warunkach wykonywał najcięższe operacje.

(2.1) Ci którzy nosili swoje włosy, przykrywali głowę kapeluszem, którzy mieli peruki nie kładli kapeluszów, ale stare jakie pod pachą gnietli kapelusisko, wymyślili trójgraniaste małe kapelusiki spłaszczone, „chapeau bas” zwane. (sic!)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czapki z głów, szacun

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szapoklak, chaperon

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1), (2.1) franc. chapeau bas

uwagi:

(1.1) zwykle pisane z wykrzyknikiem; zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) ¡chapó!

źródła: