chamicki

chamicki (język polski)

wymowa:

IPA: [xãˈmʲit͡sʲci], AS: [χãmʹicʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący ludów niesemickich (głównie w odniesieniu do północnej i północno-wschodniej Afryki przed ekspansją Arabów i innych grup semickich)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	chamicki		chamicka	chamickie	chamiccy	chamickie
dopełniacz	chamickiego		chamickiej	chamickiego	chamickich
celownik	chamickiemu		chamickiej	chamickiemu	chamickim
biernik	chamickiego	chamicki	chamicką	chamickie	chamickich	chamickie
narzędnik	chamickim		chamicką	chamickim	chamickimi
miejscownik	chamickim		chamickiej	chamickim	chamickich
wołacz	chamicki		chamicka	chamickie	chamiccy	chamickie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) (…) zostali podbici przez wojowniczy pasterski lud Tutsi należący do rodziny ludów chamickich wywodzących się z Afryki północnej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chamito-semicki • język chamicki • ludy chamickie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Cham m, Chamita m, Chamitka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Cham

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Hamitic
• białoruski: (1.1) хаміцкі
• francuski: (1.1) chamitique
• interlingua: (1.1) chamitic
• rosyjski: (1.1) хамитский
• słowacki: (1.1) hamitský

źródła: