cementować

(Przekierowano z cementować się)

cementować (język polski) edytuj

 
żołnierze cementują (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) bud. zalewać cementem, spajać za pomocą cementu
(1.2) przen. jednoczyć, spajać lub wzmacniać, umacniać, utrwalać
(1.3) geol. spajać luźne osady skalne rozpuszczalnymi składnikami mineralnymi[1]

czasownik zwrotny cementować się

(2.1) być spajanym za pomocą cementu
(2.2) przen. jednoczyć się lub umacniać się
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Nie ma rady, trzeba zatrzymać pompę i od nowa cementować rurę.[2]
(1.2) Mówi się nawet, że dziecko, zwłaszcza drugie, cementuje małżeństwo. […] Tak bywa, cementuje na amen jedyne drzwi, przez które można było wyjść z klatki z jedną pociechą. „Porządnyfacet nie porzuca żony z dwójką dzieci.[3]
(1.2) Pozycję branży rolno-spożywczej w Waszyngtonie cementuje też 1,2 miliarda dolarów wydanych przez ostatnie 10 lat na lobbowanie Kongresu i Białego Domu. To dzięki tym pieniądzom rokrocznie spada liczba przypadków kontroli mięsa […]. Również dzięki nim w USA nie trzeba na etykietach informować konsumentów, czy żywność jest genetycznie modyfikowana […][4]
(1.3) Zlepieńce te składają się z fragmentów wapieni oolitowych, tkwiących w piasku kwarcowym, którego ziarna cementuje węglan wapnia.[5]
(2.2) Etos rycerski cementuje się w walce. Kiedy jednak działania zbrojne nie przynoszą satysfakcji, rytuał wyobcuje się z konkretnej rzeczywistości, zaczyna żyć własnym życiem.[6]
składnia:
kolokacje:
(1.1) cementować rury okładzinowe
(1.2) cementować przyjaźń / sojusz
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cement m, cementownictwo n, cementownia ż, cementownik m, cementowiec m, cemenciarz m, cementacja ż, cementówka ż, cementowanie n, scementowanie n, zacementowanie n, cementarka ż
czas. zacementować dk., scementować dk.
przym. cementowniany, cementowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Witold Ilczak, Po drugiej stronie albu: dziennik inżyniera Lubelskiego Zagłębia Węglowego, str. 382.
  3. Krystyna Kofta, Mała encyklopedia małżeńska, Wydawnictwo W.A.B. 2012, str. 128.
  4. Maciej Jarkowiec, Żywność masowego rażenia, [w:] "Przekrój", Nr 12/2010.
  5. Polska Akademia Nauk, Komisja Nauk Geologicznych, Prace geologiczne, Nr 34-40, str. 42.
  6. Maria Janion, Zwierciadła północy: związki i paralele literatur polskiej i skandynawskiej, tom 2, Instytut Badań Literackich PAN, 1992, str. 40.