cela

cela (język polski)

cela (1.1)

cela (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈʦ̑ɛla], AS: [cela], ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. surowy pokój w klasztorze, izba pustelnika, mnicha

(1.2) pokój więźnia w więzieniu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cela	cele
dopełniacz	celi	cel / celi
celownik	celi	celom
biernik	celę	cele
narzędnik	celą	celami
miejscownik	celi	celach
wołacz	celo	cele

przykłady:

(1.1) W swojej celi długie godziny spędzał na modlitwach, dał sobie ogolić włosy, przywdział strój kapłański i cztery razy na dobę uczęszczał do chóru najmłodszych kapłanów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) cela klasztorna / mnisza / pustelnicza

(1.2) cela więzienna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. celka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Zelle < łac. cella → komórka, izdebka, piwniczka-spiżarnia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) cell
• arabski: (1.2) زنزانة ż
• baskijski: (1.1) zelda; (1.2) zelda
• białoruski: (1.1) келля ż; (1.2) камера ż
• bułgarski: (1.1) килия ż; (1.2) килия ż
• czeski: (1.1) cela ż; (1.2) cela ż
• duński: (1.1) celle w; (1.2) celle w
• esperanto: (1.1) ĉelo; (1.2) ĉelo
• francuski: (1.1) cellule ż; (1.2) cellule ż
• hiszpański: (1.1) celda ż; (1.2) celda ż
• interlingua: (1.1) cella
• niemiecki: (1.1) Klosterzelle ż; (1.2) Todeszelle ż, Zelle ż
• norweski (bokmål): (1.1) celle; (1.2) fengselscelle
• nowogrecki: (1.1) κελί n; (1.2) κελί n
• rosyjski: (1.1) келья ż; (1.2) камера ż
• słowacki: (1.1) cela ż; (1.2) cela ż
• szwedzki: (1.1) cell w; (1.2) fängelsecell w, cell w
• ukraiński: (1.1) келія ż; (1.2) камера ż
• węgierski: (1.1) cella; (1.2) cella
• włoski: (1.1) cella ż; (1.2) cella ż

źródła:

cela (język czeski)

cela (1.1)

cela (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. cela (klasztorna)

(1.2) cela (więzienna)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cela	cely
dopełniacz	cely	cel
celownik	cele	celám
biernik	celu	cely
wołacz	celo	cely
miejscownik	cele	celách
narzędnik	celou	celami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cela (język francuski)

wymowa:

IPA: [s(ə)la] ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

zaimek wskazujący, rodzaj nijaki

(1.1) tamto, to, owo

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ceci

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zaim. celui-là, celle-là, ceux-là, celles-là

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. ce + là

uwagi:

forma skrócona: ça

źródła:

cela (język hiszpański)

wymowa:

IPA: ['θe.la]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. cela

(1.2) przest. spichlerz, silos

(1.3) archit. cella, naos

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od celar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od celar

odmiana:

(1) lm celas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) celda

(1.2) cilla

(1.3) cella

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. celda ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cella

uwagi:

źródła:

cela (język słowacki)

cela (1.1)

cela (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. cela

(1.2) cela (więzienna)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) mníšska cela

(1.2) väzenská cela

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: