castigo (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[kas'tiɣo]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kara
odmiana:
(1.1) lp castigo, lm castigos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) corrección ż, mortificación ż, pena ż, sanción ż, penitencia ż, expiación ż, venganza ż, represalia ż, multa ż, arresto m, condena ż, confiscación ż, destierro m, excomunión ż, inhabilitación ż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. castigar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

castigo (język portugalski) edytuj

wymowa:
IPA/kɐʃ'tigu/
podział przy przenoszeniu wyrazu: cas•ti•go
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kara

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika castigar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) punição
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. castigar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

castigo (język włoski) edytuj

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: cas•ti•go
IPA/kasˈtigo/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kara[1]
(1.2) przen. (o osobie lub rzeczy)[2] udręka, utrapienie[1]
odmiana:
(1.1-2) lp castigo; lm castighi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) punizione
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.
  2. Dizionario Italiano.