carobójca
carobójca (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik carobójca carobójcy dopełniacz carobójcy carobójców celownik carobójcy carobójcom biernik carobójcę carobójców narzędnik carobójcą carobójcami miejscownik carobójcy carobójcach wołacz carobójco carobójcy
- przykłady:
- (1.1) Ignacy Hryniewiecki był carobójcą.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zabójca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. carobójstwo n
- forma żeńska carobójczyni ż
- przym. carobójczy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- por. królobójca
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: królobójca
- białoruski: (1.1) царазабойца m
- bułgarski: (1.1) цареубиец m
- rosyjski: (1.1) цареубийца m
- słowacki: (1.1) cárovrah m
- ukraiński: (1.1) царевбивець m, царевбивця m
- źródła:
