cantante

cantante (język asturyjski)

cantante (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wokalista

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vocalista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cantante (język hiszpański)

un cantante (1.1)

wymowa:

IPA: [kan̦.ˈtan̦.te]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) piosenkarz

(1.2) śpiewak

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) piosenkarka

(2.2) śpiewaczka

przymiotnik

(3.1) śpiewający

odmiana:

(1) (2) lm cantantes

(3) lp cantante m/ż; lm cantantes m/ż

przykłady:

(1.1) No conozco personalmente a ningún cantante español. → Nie znam osobiście żadnego hiszpańskiego piosenkarza.

składnia:

kolokacje:

(1.2, 2.2) cantante de ópera → śpiewak operowy / śpiewaczka operowa

synonimy:

(1.1) cantor, cantarín, cantaor

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. cantar

przym. cantarín

rzecz. cantor m, canto m, canción ż, cante m, cantada ż, cantador m, cantaor m, cantar m, cantata ż, cantautor m, cántico m, cántiga ż, cantiga ż

związki frazeologiczne:

(3.1) llevar la voz cantante → grać pierwsze skrzypce

etymologia:

daw. ims. czynny od hiszp. cantar

uwagi:

źródła:

cantante (język włoski)

cantante (1.1)

wymowa:

IPA: /kan.'tan.te/

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) śpiewający

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) śpiewak, wokalista, piosenkarz

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) śpiewaczka, wokalistka, piosenkarka

czasownik, forma fleksyjna

(4.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: cantare

odmiana:

(1.1) lp cantante m ż; lm cantanti m ż

(2.1) lp cantante; lm cantanti

(3.1) lp cantante; lm cantanti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cantabile m, cantare m, cantata ż, cantatore m, cantatrice ż, canterino m, cantica ż, cantico m, cantilena ż, canto m, cantore m, cantoria ż, cantorino m, canzonaccia ż, canzonatore m, canzonatura ż, canzone ż, canzonella ż, canzonetta ż, canzonettista m ż, canzoniere m

czas. cantare, canterellare, canticchiare, canzonare

przym. cantabile, cantaiolo, cantatore, canterino, canzonatorio

przysł. canzonatoriamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. cantare

uwagi:

źródła: